انتشار برخی از شعرهایم بدون ثبت آن در فضای مجازی! اشعار من اکثراً بر وزن عروضی هستند. همان وزنی که همۀ شاعران بخصوص شاعران جوان از آن گریزانند.!!!

ابتدا از رباعی ها و دوبیتی های روانم که کمتر کلمات عربی دارد و برای همۀ ایرانیان و افغانستی ها و تاجیک ها قابل فهم است. سپس از غزل هایم که زیاد نیستند ولی حداقل چهار تای آن را همه زیبا ذکر کرده اند.

تا بعد مثنوی هایم را کامل کنم و در سرودن ترکی و کمی هم کردی و عربی کوشا شوم ولی بیشتر هدفم فارسی و ترکی خواهئ بود.

این رباعی تقدیم همۀ فارسی بلدان جهان بخصوص سه کشور ایران و افغانستان و تاجیکستان!!!

نکته: من بیشتر از یکصد رباعی سروده ام و چون احساس کردم هک شده ام سریعاً حذفشان کردم و تنها چند رباعی از ابتدای شزوعِ سرودنم در دست دارم مثل این رباعی که آن را به نیکان تقدیم کردم و بسیار خوشش آمد و لذت برد و نیکان مخاطبی پر دانش و با صبر و حوصله بود و زیر مقالات من نظرهایی چند خطی می نوشت و سوال مرتبط با موضوع مطلب می نوشت یا سوالی که کمی ما را از اصل ماجرا دور می کرد ولی برای معنا و مفهوم بهتر این سوالات الزامی و حیاتی بودند. شاید بعدها رباغی و بخصوص مثنوی و رمان و نثر مسجع را ادامه دادم.!

نمونه ای ار مثنوی من: